Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
piątek, 29 marca 2024 00:17
Reklama

Laureaci Nagrody im. Norwida 2020 - 7 Dni na Mazowszu

Anna Piwkowska, Paweł Mykietyn, Stanisław Wieczorek i Grzegorz Jarzyna zostali tegorocznymi laureatami Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida. Nagrodą „Dzieło życia” za całokształt twórczości kapituła uhonorowała Marka Gaszyńskiego.
 Laureaci Nagrody im. Norwida 2020 - 7 Dni na Mazowszu

Kliknij aby odtworzyć

Ogłoszenie laureatów nagrody odbyło się w tym roku w formie wirtualnej. – Mam nadzieję, że ta nagroda będzie takim szczególnym docenieniem tych wybitnych twórców, ponieważ sztuka w czasach pandemii jest szczególnie dotknięta – powiedział przewodniczący Sejmiku Województwa Mazowieckiego Ludwik Rakowski, gratulując laureatom i nominowanym. Statuetki Norwidowskie przyznane zostały po raz 19. Celem tego wyróżnienia jest promocja wybitnych dzieł i kreacji oraz ich autorów. – Nagrodę im. Norwida poczytujemy jako misję tworzenia i pielęgnowania kultury naszego kraju – podkreślił wicemarszałek Wiesław Raboszuk.

 

Laureat Nagrody „Dzieło Życia”

Dziennikarz i prezenter muzyczny, autor tekstów ponad 150 piosenek i wielu książek o tematyce muzycznej, wybitny znawca polskiej muzyki rozrywkowej – Marek Gaszyński – otrzyma w tym roku Nagrodę „Dzieło życia”. Laureat od ponad 60 lat nieprzerwanie popularyzuje polską muzykę rozrywkową we wszystkich dostępnych mediach. W 1962 r. związał się z Polskim Radiem. Na jego audycjach wychowały się pokolenia słuchaczy. W 1964 roku zaczął tworzyć teksty piosenek dla gwiazd muzyki rozrywkowej. Jedna z najbardziej rozpoznawalnych piosenek, w niezapomnianej aranżacji Czesława Niemena - Sen o WarszawieMam tak samo jak ty/ Miasto moje a w nim/ Najpiękniejszy mój świat/ Najpiękniejsze dni/ Zostawiłem tam kolorowe sny – okrzyknięta została nieformalnym hymnem Warszawy. Spod jego pióra wyszły takie szlagiery jak: Ojciec żył, tak jak chciał w wykonaniu zespołu Gang Marcela czy Gdzie się̨ podziały tamte prywatki Wojciecha Gąssowskiego. Szczególnym sentymentem autor darzy piosenki napisane dla Czerwonych Gitar (Barwy  jesieniNie  zadzieraj nosaPosłuchaj co ci powiemPrzed pierwszym balemStracić kogośJesień idzie przez park i Pożegnanie z gitarą). Teksty Marka Gaszyńskiego znalazły się również w repertuarze takich wykonawców i zespołów jak m.in.: Breakout, Budka Suflera, Halina Frąckowiak, Jerzy Grunwald, Bogusław Mec, Niebiesko-Czarni czy Tadeusz Woźniak.

Laureaci w poszczególnych kategoriach

Nagrodę Cypriana Kamila Norwida w kategorii Literatura odbierze poetka i eseistka Anna Piwkowska nagrodzona za książkę poetycką „Między monsunami”. – To jest poezja mądra, erudycyjna i bardzo własna, suwerenne – ocenił przewodniczący kapituły Literackiej Marek Wawrzkiewicz, ogłaszając werdykt jury.

W dziedzinie muzyki kapituła nagrodziła kompozytora i klarnecistę Pawła Mykietyna za II koncert na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną. Laureat jest – jak określiła przewodnicząca Kapituły Muzycznej Małgorzata Komorowska, podczas laudacji – kompozytorem, który nie słabnie w inwencji i pomysłach.

Spośród zeszłorocznych ekspozycji, uznanie zyskały dwie wystawy grafiki Stanisława Wieczorka, które obejrzeć można było w Galerii Sztuki na Prostej w Jabłonnie. – Jest to postać odznaczająca się charyzmą i ciekawym życiorysem. W twórczości charakterystyczną pieczęcią jest jego inspirowanie się sztuką geometryczną – zaznaczyła przewodnicząca Kapituły Plastycznej Anna Szyjkowska-Piotrowska.

Statuetkę Norwidowską w kategorii Teatr otrzyma natomiast znakomity reżyser teatralny, operowy i filmowy Grzegorz Jarzyna za reżyserię, adaptację i scenografię spektaklu „Inni Ludzie” według tekstu Doroty Masłowskiej, wystawianego w TR Warszawa. Jak podkreślił Lech Śliwonik, przewodniczący Kapituły Teatralnej, jest to „ogromnie barwne widowisko o wymiarze również tragicznym. Pierwsze takie dokonanie w twórczości Grzegorza Jarzyny, ale bardzo ważne dla polskiego teatru współczesnego.

7 dni na Mazowszu to program radiowy przedstawiający przegląd najważniejszych wydarzeń na Mazowszu w minionym.  


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
PRZECZYTAJ
Miłość, wojna i śmierć Miłość, wojna i śmierć "Rozstajne drogi. Nie ma powrotu do domu" - powieść z bogatym tłem historycznym to dla autora, nie będącego historykiem, duże wyzwanie - mówi Elżbieta Jodko-Kula. Autorka scenariuszy przedstawień, oraz powieści dla dzieci i młodzieży, Pisze też książki dla dorosłych. Wydawnictwo Szara Godzina opublikowało jej powieść obyczajową "Zdrady i powroty", a Wydawnictwo Prószyński Media książki opowiadające o mniej znanych fragmentach biografii dwóch kobiet, bliskich sercu Marszałka Józefa Piłsudskiego - "Maria Piłsudska. Zapomniana żona", oraz "Ostatnia miłość Marszałka. Eugenia Lewicka. Potem był „Czas niezapomnianych”. A najnowsza powieść to „Rozstajne drogi. Nie ma powrotu do domu” Elżbieta Jodko-Kula. Autorka jest absolwentką Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej i studium socjoterapii. Od lat pracuje jako pedagog w jednej z podwarszawskich szkół. Publikowała opowiadania i powieści dla dzieci i młodzieży, oraz teksty dramaturgiczne wydane w dwóch zbiorach scenariuszy przedstawień dla teatrów szkolnych. Kilka z nich otrzymało wyróżnienia lub nagrody w ogólnopolskich konkursach. Jedna z nagrodzonych sztuk pt. "Perły szczęścia nie dają" została adaptowana i zaprezentowana widzom teatru telewizji. Sztuka "Zapis" została zrealizowana przez Teatr Animacji w Poznaniu. W 2014 r. ukazała się powieść dla dorosłych zatytułowana "Zdrady i powroty". Dziś o powieści z bogatym tłem historycznym. Skomplikowane losy polskich rodzin zamieszkujących północno-wschodnie tereny międzywojennej Polski, w powojennej historii były pomijane milczeniem. Od września 1939 roku do końca wojny na Wileńszczyźnie pięciokrotnie zmieniali się okupanci, ale po wojnie nie uczono o tym w szkołach. Przypominanie, że na wschód od powojennych granic kiedyś była Polska, nie było dobrze widziane. Uciekinierzy i przesiedleńcy przez lata nie mogli odwiedzać rodzinnych ziem i wielu z nich do końca życia nie ujrzało opuszczonych w pośpiechu chat, domów i dworów. Powieść „Rozstajne drogi. Nie ma powrotu do domu” opisuje historię przyjaźni trzech młodych mężczyzn, z pokolenia Kolumbów. Burzliwe dzieje dawnych Kresów stają się tłem i kanwą historii ich rodzin. W sielski obraz terenów, gdzie wielonarodowościowa ludność żyła we względnej harmonii, wkroczyła polityka i zmieniła wszystko. Przez lata zgodnie żyjący sąsiedzi poddani intensywnym działaniom agitatorów stali się dla siebie wrogami. Na przykładzie jednostkowych historii ludzkich pokazane są przemiany, które zaważyły na życiu setek tysięcy Polaków z Wileńszczyzny. Fakt, że część bohaterów to postacie autentyczne, uwiarygodnia opowieść. Na historię narodu składają się losy wszystkich jego dzieci i każdemu z nich należy się pamięć.Data dodania artykułu: 24.03.2024 12:42
Reklama
Reklama
Reklama